Малку автомобили можат да се пофалат со таков култен статус како легендарниот MINI. Неговиот препознатлив дизајн е познат на сите, и иако автомобилот драстично се промени со текот на годините, тој сè уште го задржува својот шарм и типичните возни карактеристики. Оригиналниот супермини остана во продажба повеќе од четириесет години пред да пристигне првиот модерен хечбек во 2001 година. Тој го означи почетокот на нова ера за брендот под водство на германскиот BMW.
Модерната верзија на британската икона веднаш освои голема база на фанови благодарение на своите возни карактеристики и стилскиот ретро имиџ. И покрај проблемите со сигурноста, уживаше во добра продажба и послужи како основа за сегашниот имиџ на брендот.
MINI Cooper неодамна ја достигна својата петта генерација, која првпат беше претставена во чисто електрична верзија. Подоцна беа додадени и верзии со мотори со внатрешно согорување, кои се достапни и со каросерија со пет врати или како атрактивен кабриолет со отворен покрив. Ситуацијата во овој случај е малку покомплицирана од вообичаеното, всушност воопшто не е истиот автомобил.
Електричниот автомобил користи нова платформа дизајнирана исклучиво за електричен погон. Бензинските верзии сè уште се базираат на претходната генерација, која претрпе многу темелна модернизација. Затоа би било грешка да се смета дека е само позначаен фејслифт.
Новиот дизајн потсетува на електричниот модел, со разлики главно во детали како што се рачките на вратите. Иако ги задржува своите препознатливи карактеристики, се чувствува поедноставно и почисто. Сепак, сè уште го задржува својот типичен ретро шарм, особено во вистинската конфигурација. На пример, хечбекот со три врати што го тестирав, кој е во уникатна светло зелена боја (Ocean Wave Green) во комбинација со црниот покрив, црните ретровизори и 18-инчните црни бандажи изгледа навистина привлечно.
И покрај новиот облик на задните светла, типичниот светлосен потпис инспириран од Union Jack не може да изостане. Сепак, ако не ви се допаѓа, новиот Cooper ви овозможува да изберете еден од трите различни светлосни потписи – и за задните и за предните светла. Иако димензиите на хечбекот повеќе не го доликуваат неговото име, барем има минималистички дизајн што се пренесува од надворешноста во ентериерот.
Големиот кружен дисплеј, кој се наоѓа во средината на едноставната контролна табла и потсетува на инструмент таблата на оригиналниот MINI, е непропустлив. Нуди различни прикази што одговараат на режимите на возење, но може и убаво да се прилагоди. Не служи само како мултимедијален системски екран, туку делува и како инструмент табла. На пример, на работ наоѓаме индикатор за нивото на гориво, а може да се прикаже и голем кружен тахометар.
Нема класични инструменти пред возачот, туку како дополнителна опција може да се земе head-up дисплеј. Би рекол дека ова е прилично нетипично решение. Внатрешноста е стилска и практична во исто време. Остатокот од ентериерот е слично разигран, полн со интересни детали, како што се копчето за стартување на моторот што потсетува на вртење класичен клуч или текстилната лента што служи како долна рачка на воланот.
И покрај ова, ентериерот останува доста практичен, со разумни простори за складирање и добар распоред на контролите. Површините се претежно изработени од висококвалитетни материјали, надополнети со стилски и издржлив текстилен тапацир. Рециклирани материјали се исто така во изобилство овде.
Тестираниот модел го има Favoured пакетот кој вклучува и вегански тапацир за седишта од кожа и тука се во темно сина боја. Внатрешноста на хечбекот со три врати е изненадувачки пространа за својата големина, барем на предните седишта.
Задните седишта се значително потесни, со ограничен простор, па затоа би ги препорачал само за итни случаи и претежно за мали деца. Багажниот простор е исто така поскромен, со волумен од 210 литри, што може да се опише како соодветен за категоријата на автомобилот во најдобар случај. Сепак, тој е повеќе од доволен за возење низ градот и, доколку е потребно, може значително да се зголеми со склопување на задните седишта што се поделени.
Брендот сака да го споредува искуството при возење на своите автомобили со она на картинг возилата, што се рефлектира и во англиското име на спортскиот режим „Go-Kart“. Потребни се само неколку свиоци за да се разбере зошто. Дури и тестираниот основен мотор е доста остро подесен. Иако не е спортски модел, го држи патот како шарм и добро комуницира со возачот кога се приближува до границите.
Под хаубата тука се крие 1.5-литарски турбо-бензинец кој испорачува 156 коњски сили и 230 Nm вртежен момент. Дури и овој поскромен B38 мотор нема од што да се срами, земајќи ја предвид тежината и димензиите на автомобилот, ова е многу пристојна вредност. Силата се пренесува на предните тркала преку 7-степен Steptronic автоматски менувач. Според производителот, може да достигне 100 км/ч за 7,7 секунди, но би претпоставил дека во реалноста може да го направи тоа уште побрзо. Додека максималната брзина е 225 км/ч. Трицилиндричниот мотор исто така има карактер што го открива, влече доброволно и додава доста убав звук. Сепак, не бев премногу импресиониран од бавните реакции на старт-стоп системот, кои го откриваат отсуството на каква било електрификација, дури ни во форма на благ хибрид.
Оние на кои им требаат неколку коњски сили повеќе имаат избор од два други модели со 2.0-литарски четирицилиндричен мотор. Послабиот е Cooper S со 204 коњски сили, а понудата ја заокружува спортскиот JCW модел со 231 коњска сила.
Во однос на потрошувачката, MINI ветува комбинирана потрошувачка од 5,9 до 6,5 литри, во мојот случај просечната потрошувачка беше околу 8 литри – повеќето од километрите беа направени во градски услови, а голем дел од времето го возев во Go-Kart режимот бидејќи автмобилот едноставно ужива во малку подинамично возење. Со оглед на природата на хечбекот, би сакал опција за избор на брзини со помош на лопатки под воланот, но ова е резервирано само за поспортските модели. Рачен менувач повеќе не е достапен, а единствената опција е седумстепен автоматски менувач со двојна спојка.
MINI е бренд кој носи „радост во возење“, нагласувајќи дека неговите модели нудат задоволство при возењето како во картинг. Секако, како што секоја генерација добива на тежина, ова тврдење често се зема со резерва, но Cooper C има карактер сличен на картинг. Овој автомобил повремено поттикнува подинамично возење, благодарение главно на неговото одзивно управување и долгото меѓуоскино растојание. Па, да почнеме со управувањето, кое се покажува брилијантно во град и не претставува проблем при поголеми брзини. Прецизноста на управувањето е одлична, така што ниедна кривина не е проблем. Исто така, управувањето се затегнува при подинамично возење. Единственото нешто што не ме изненади на позитивен начин беше кругот на вртење, кој е доста голем за толку мал автомобил (нешто помалку од 11 метри).
Слично бев изненаден од суспензијата, која ме потсети на возење картинг по нерамни патеки или по калдрма. Едноставно можете да ја почувствувате секоја нерамнина, и во овој поглед, MINI Cooper не е најудобниот автомобил – но реално, не ни треба да биде. Купувачите на овој автомобил едноставно не бараат максимален комфор и „мека“ суспензија. Ова не е само поради 18-инчните тркала со нископрофилни гуми, туку поради ограниченото амортизирање и… делумно, меѓуоскиното растојание. Накратко, тоа е крут автомобил, кој ја надополнува прецизноста на управувањето за време на динамично возење, уште една точка поврзана со картинг возилата. Затоа тестираниот Cooper се чувствува најпријатно на нови, мазни патишта.
Беше јасно дека стилот е важен за MINI, па добиваме осум режими на возење, од кои три се однесуваат на… самото возење. Всушност, според брендот овие се викаат „Experiences“. Затоа, дозволете ми да се фокусирам на поставките кои всушност имаат мало влијание – но сепак влијаат врз стилот на возење. Стандардно, MINI Cooper C започнува во Core режим, неутрална поставка која служи и како основа за други режими на возење. Зелената позиција е синоним за Eco, каде што одговорот на гасот е значително омекнат, а наменскиот екран дава директни совети за заштеда на гориво. Последниот режим, Go-Kart, е природно чисто спортска поставка, што ни овозможува дополнително да го прилагодиме работењето на избраните системи. Сепак, во пракса, воланот станува поцврст, педалата за гас пореспонзива а менувачот го одржува моторот на повисоки вртежи. MINI Cooper не е само автомобил. Тоа е искуство. По неколку дена зад воланот, повторно сфаќам дека MINI сè уште може да го донесе токму задоволството од возењето што го барате во други автомобили залудно. И покрај фактот дека ова е „само“ основна верзија, го одбрани својот углед 100%.
Во случајот со основната конфигурација Mini Cooper C, би рекол дека е идеален пресек на викенд забава и стандардни патувања за работа во текот на работната недела. Од понеделник до петок ќе воодушеви со доволно простор за двајца патници, економичен мотор и употреблива удобност, а од сабота до недела ќе ве награди со веројатно најзабавните возни карактеристики во класата.
ГАЛЕРИЈА ОД ТЕСТИРАНИОТ МОДЕЛ
Почетната цена на MINI Cooper C изнесува 32.000 евра.
Цената на тестираниот модел MINI Cooper C со дополнителната опрема изнесува 43.721 евра.
Повеќе информации може да најдете ТУКА или да го посетите продажниот салон на MINI.